"Okularnik" - Katarzyna Bonda (tom 2 - Ziemia)

źródło: kasia i książki 

Autor: Katarzyna Bonda
Tytuł: "Okularnik"
Cykl: Cztery żywioły (Sasza Załuska), tom 2
Wydawnictwo: MUZA S.A.
Ilość stron: 848

Od przeczytania "Pochłaniacza" Katarzyny Bondy, do momentu kiedy postanowiłam zabrać się za lekturę drugiego tomu cyklu "Cztery żywioły" minęły dwa miesiące. Na początku sierpnia stwierdziłam, że najwyższy czas sięgnąć po "Okularnika", zwłaszcza, że pierwszy tom bardzo przypadł mi do gustu.

Wiele osób, z którymi miałam okazję dyskutować na temat twórczości autorki, twierdziło, że druga książka jest znacznie lepsza od "Pochłaniacza". Postanowiłam przekonać się o tym na własnej skórze.

"Okularnik" to kontynuacja przygód Saszy Załuskiej. Tym razem bohaterka, postanawia poukładać swoje życie prywatne. W tym celu przyjeżdża do Hajnówki na Podlasiu, by spotkać się ze swoim byłym partnerem, a zarazem głównym podejrzanym w sprawie "Czerwony Pająk" - Łukaszem Polakiem. Niestety nie dane jest jej spotkanie z mężczyzną, bowiem zostaje on wcześniej zwolniony z zakładu psychiatrycznego, w którym dotychczas przebywał. Sprawy przybierają zły obrót. Profilrce zostaje skradziona saszetka z dokumentami. W następstwie różnych zdarzeń, Załuska ląduje na białoruskim weselu, gdzie staje się świadkiem uprowadzenia panny młodej. Szybko okazuje się, że to nie pierwsza partnerka Piotra Bondaruka - lokalnego bogacza - która ginie bez śladu. Sasza postanawia włączyć się w śledztwo.

Od jakiegoś czasu w pobliskich lasach policja odnajduje również ludzkie szczątki. Sprawa ma nie tylko związek z zaginięciem kobiet Bondaruka, ale także z pogromem wsi prawosławnych przez oddziały Romualda "Rajsa" Burego, który miał miejsce w 1946 roku. Im bliżej do rozwikłania śledztwa, w tym większe Załuska popada tarapaty. Przygody bohaterów przeplatają się w wielu wątkach powieści.

"Okularnik" to powieść złożona, która poza głównym kryminalnym wątkiem, zawiera wątek historyczny. Autorka wspomina o zbrodniach dokonanych na terenach biasłostocczyzny przez oddziały "Burego". Warto w tym miejscu wspomnieć, że w rzeczywistości w pogromie Hajnówki zginęła babka Katarzyny Bondy.

Cóż mogę dodać od siebie? Książka, mimo swojej złożoności i objętości (niezły z niej tłuścioszek), wciągnęła mnie od samego początku. I nie ukrywam, że przeczytanie powieści zajęło mi nieco więcej czasu niż zazwyczaj, ale przewija się w niej wielu bohaterów, przez co wymagała ode mnie większego skupienia. 

Czytałam wiele opinii na temat zakończenia książki. Niektórzy czytelnicy twierdzą, że nie pasuje ono do książki, że jest przerysowane. Mi natomiast się podobało. Nie wszystko wszak musi być pisane schematycznie. Lubię efekt zaskoczenia, który tu miał miejsce.

Książkę z całą pewnością polecam, a i niebawem sięgnę po trzeci tom, pt. "Lampiony". I mimo, że ponoć to najsłabsza z trzech powieści Bondy, ciekawa jestem dalszych losów Załuskiej i Duchnowskiego.

Kasia